Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

Ιστορία Α΄ Γυμνασίου (Διαγραμματική γραφή) ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤIΚΟ ΠΟΛIΤΕYΜΑ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟIΕIΤΑI – Ο ΠΕΡIΚΛΗΣ ΚΑI ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤIΚΟ ΠΟΛIΤΕYΜΑ


ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤIΚΟ ΠΟΛIΤΕYΜΑ
ΣΤΑΘΕΡΟΠΟIΕIΤΑI – 
Ο ΠΕΡIΚΛΗΣ 
ΚΑI ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤIΚΟ ΠΟΛIΤΕYΜΑ
hi-storytelling.blogspot.com

Στην πολιτική ζωή της Αθήνας,
μετά τη λήξη των Περσικών πολέμων,
κυριαρχούν
δύο ανταγωνιστικά (αντίθετα)
πολιτικά κόμματα,
το αριστοκρατικό και το δημοκρατικό.
Το πολίτευμα,
όπως το οργάνωσε ο Κλεισθένης,
συνεχώς 
1. εξελίσσεται,
2. χάνει το συντηρητικό
(μη προοδευτικό) του χαρακτήρα,
και, όλο και περισσότερο,
3. γίνεται δημοκρατικό.
Δηλαδή,
τα πρόσωπα,
όσο ισχυρά και αν είναι,
υποτάσσονται
στις θελήσεις του συνόλου
(=σέβονται αυτό
που θέλουν οι πολλοί).
Ο Μιλτιάδης και ο Θεμιστοκλής,
οι δύο πρωταγωνιστές
των Περσικών πολέμων,
πεθαίνουν ο ένας στη φυλακή
και ο άλλος στην εξορία.
Οι κύριοι εκπρόσωποι
της νέας πολιτικής γενιάς
(οι νέοι πολιτικοί),
αν και ανήκουν
σε αντίπαλες πολιτικές μερίδες,
όπως ο Κίμων και ο Περικλής,
δέχονται να είναι απλώς
οι προικισμένοι υπηρέτες της κοινότητας
(οι ικανοί υπηρέτες του λαού).
Η νομιμοφροσύνη
(=το να είμαστε πιστοί στους νόμους)
του Κίμωνα
στο δημοκρατικό πολίτευμα
είναι παροιμιώδης
(μοναδική).
Ο ίδιος (ο Κίμων)
1. δέχεται αδιαμαρτύρητα
(χωρίς διαμαρτυρία)
τον εξοστρακισμό (την εξορία) του
το 461 π.Χ.  και,
όταν η πατρίδα τον ξανακαλεί,
2. τίθεται επικεφαλής (μπαίνει αρχηγός)
του στόλου των Αθηναίων
κατά την τελευταία τους επιχείρηση
εναντίον των Περσών,
α. για να πεθάνει
πολιορκώντας τη Σαλαμίνα της Κύπρου και,
έστω και  (ακόμα και) νεκρός,
β. να νικήσει τους Πέρσες (449 π.Χ.).
Ο Περικλής είναι
ο πρώτος ανάμεσα στους πολίτες
(ίσος με τους άλλους αλλά πρώτος).
Η μεγαλύτερη δόξα για τον Περικλή
είναι ότι,
παρόλο που κυριάρχησε
για πολλά χρόνια
στον πολιτικό στίβο
(στην πολιτική ζωή) της Αθήνας και
συγκέντρωσε στα χέρια του
εκτεταμένες εξουσίες (πολλές εξουσίες),
ποτέ δεν ξέφυγε
από τη δημοκρατική νομιμότητα
(=δεν έκανε κάτι αντίθετο
με το νόμο και με τη δημοκρατία).
Ο Περικλής,
γόνος
του παλαιού γένους των Αλκμεωνιδών
και μαθητής του φιλόσοφου Αναξαγόρα,
εμφανίζεται για πρώτη φορά
στον πολιτικό ορίζοντα της Αθήνας
(στην πολιτική ζωή της Αθήνας)
στο πλευρό του Εφιάλτη,
του ηγέτη του δημοκρατικού κόμματος,
το 462 π.Χ.
Τότε,
το δημοκρατικό κόμμα,
εκμεταλλευόμενο (=πώς;)
την ατυχή ανάμειξη του Κίμωνα
στην επανάσταση
των Μεσσηνίων ειλώτων στη Σπάρτη,
κατορθώνει (τι;)
να εξοστρακίσει τον Κίμωνα και
να πάρει την εξουσία.
Εφιάλτης και Περικλής
θα αγωνιστούν
για τη δημοκρατικότερη εξέλιξη
του πολιτεύματος.
Ο αγώνας τους
θα κορυφωθεί με το να αφαιρέσουν (πώς;),
από τον Άρειο Πάγο,
που ήταν το προπύργιο του συντηρητισμού
(=το πιο δυνατό σημείο των αριστοκρατών),
1. κάθε πολιτική εξουσία,
καθώς και 
2. το αποκλειστικό προνόμιο
της απονομής της δικαιοσύνης
(=το να δικάζει μόνο αυτός).
Μετά τη δολοφονία του Εφιάλτη
και την πολιτική αποδυνάμωση του Κίμωνα,
ο Περικλής,
ως αρχηγός του δημοκρατικού κόμματος,
θα αρχίσει να εφαρμόζει
το προσωπικό του πολιτικό πρόγραμμα.
Για τον Περικλή δημοκρατία
σημαίνει ισότητα όλων των πολιτών
απέναντι στο νόμο
αλλά συγχρόνως και
δυνατότητα για όλους
να διάγουν (ζουν)
μια άνετη ζωή.
Για αυτό,
ο Περικλής 
1. καθιερώνει τη μισθοφορία,
ένα είδος οικονομικής ενίσχυσης
για τους απορότερους (τους πιο φτωχούς),
ώστε να μπορούν,
απερίσπαστοι,
να παρακολουθούν
τις συνεδριάσεις της Εκκλησίας του Δήμου και
να ασκούν τα πολιτικά τους δικαιώματα.
Έτσι,
ακόμη και οι φτωχότεροι
είχαν τη δυνατότητα
να καταλαμβάνουν
πολιτειακά αξιώματα
(π. χ. στρατηγός, βουλευτής …).
Επιπλέον,
2. η Πολιτεία αναπτύσσει
θεσμούς κοινωνικής προστασίας
(=παίρνει μέτρα
για να έχουν όλοι δικαιώματα) και
πληρώνει,
για τους απόρους,
το αντίτιμο του εισιτηρίου τους
για την είσοδό τους στο θέατρο
(για να μπορούν
να πάνε στο θέατρο)
(θεωρικά χρήματα).
Ακόμη,
3. ο Περικλής συλλαμβάνει το σχέδιο
της ανοικοδόμησης
(του χτισίματος)
μεγάλων δημόσιων έργων,
τα οποία
θα προσφέρουν εργασία σε πολλούς και
θα αλλάξουν την όψη της πόλης.
Έτσι, η πόλη της Αθηνάς
θα μεταμορφωθεί.
Α. Η Ειρήνη του Καλλία
εξασφαλίζει για τους Αθηναίους
1. την ειρήνη με τους Πέρσες και
2. την απόλυτη κυριαρχία στο Αιγαίο.
Οι σχέσεις με τη Σπάρτη,
οι οποίες ήταν αρκετά ταραγμένες
μετά την πτώση του Κίμωνα,
εξομαλύνονται (φτιάχνουν)
με τη σύναψη (την υπογραφή)
της Τριακονταετούς Ειρήνης Β.
(ειρήνη για 30 χρόνια)
(446 π.Χ., Τριακοντούτεις Σπονδαί).
Έτσι (Α+Β),
η Αθήνα,
απερίσπαστη (χωρίς εμπόδια),
θα ασχοληθεί με την υλοποίηση
(πραγματοποίηση)
ενός υψηλού (σπουδαίου) πολιτιστικού,
καλλιτεχνικού και
παιδευτικού (μορφωτικού) οράματος.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου