Διδασκαλία ποίησης3

ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

1. Επιλέγουμε τυχαία (ή μήπως διαισθητικά;) φράσεις ή/και ολόκληρους στίχους από το ποίημα ή αλλάζουμε τη σειρά σε όλους τους στίχους ή/και τις φράσεις του  και – αφού τους τροποποιήσουμε, αν χρειαστεί – τους συνδυάζουμε, ώστε να παραγάγουμε ένα νέο ποίημα.

2. Αλλάζουμε  λέξεις  του ποιήματος αντικαθιστώντας τις με άλλες συγγενείς ή/και αντίθετες σημασιολογικά ή και άσχετες.

3. Ας φτιάξουμε ακροστιχίδες του συνειρμού με λέξεις από το ποίημα. << Παίρνω για παράδειγμα τη λέξη θάλασσα. Πέφτοντας στο μυαλό παρασέρνει ή προσκρούει ή αποφεύγει, τέλος πάντων, ποικιλοτρόπως έρχεται σε επαφή: με λέξεις που αρχίζουν από θ, από θα, που τελειώνουν σε –σσα, με όλες τις λέξεις που βρίσκονται δίπλα της, στη λεξιλογική αποθήκη εξαιτίας της σημασίας.

Γράφω τα γράμματα το ένα κάτω από το άλλα:

Θ

Α

Λ

                                                                       Α

Σ

Σ

Α

Τώρα δίπλα σε κάθε γράμμα μπορώ να γράψω την πρώτη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό.

Θ

Α

Λ

Α

Σ

Σ

Α

3. Ας δημιουργήσουμε με το <<φανταστικό διώνυμο>> με δύο λέξεις του ποιήματος ή μία λέξη του ποιήματος και μία άλλη. <<Στο φανταστικό διώνυμο  οι λέξεις δεν εκλαμβάνονται με την καθημερινή τους σημασία, αλλά ελευθερωμένες από τις προφορικές τους αλυσίδες στις οποίες είναι μέρος τους καθημερινά. Είναι ‘αποξενωμένες’, ‘εκτός τόπου’, ριγμένες η μία εναντίον της άλλης σε έναν ουρανό που δεν τον έχουμε ξαναδεί. Τότε βρίσκονται στις καλύτερες συνθήκες για να γεννήσουν μια ιστορία. >>

Π. χ. Μαίανδρος και κύμα –Τα κύματα είναι οι μαίανδροι της θάλασσας / Κύμα και χαράδρα – Σε χαράδρες κυμάτων καταποντίστηκα/ … Η συνέχεια όπως επιθυμείτε!

4. Ας παίξουμε το «διπλωμένο χαρτί». Κάθε παιδί ας γράψει μια φράση από το ποίημα, ας διπλώνει το χαρτί, ο επόμενος ας γράφει νέα φράση μη γνωρίζοντας την προηγούμενη, ας διπλώνει το χαρτί … Ξεκινάμε;

5. Ας παίξουμε το παιχνίδι των ερωτήσεων με αφορμή λέξεις, φράσεις, στίχους από το ποίημα.

Παιχνίδι τι είναι;- π.χ.:

«Ερ. – Τι είναι η θάλασσα;

             Απ.  – Ο ουρανός ανεστραμμένος»

Παιχνίδι με το Αν (δεν) - π.χ.:

«- Αν ο ήλιος χωρούσε τη μέρα;

                    - Η νύχτα δε θα στέριωνε ποτέ»

Παιχνίδι με το Όταν - π.χ.:

         «Όταν μείναμε με την εικόνα τ’ ουρανού

                                              Η θάλασσα ξαναγεννήθηκε»